Porady Często zadawane pytania

W gabinecie w Opolu oczywiście sprawdzamy wszystkie objawy łysienia poprzez szczegółową trichoskopię 

Łysienie objawia się znaczną utratą włosów, przewyższającą dzienne normy 50 – 100. Łysieniu mogą lecz nie muszą towarzyszyć inne objawy prócz nadmiernej utraty włosów, jak np. łojotok. Łysienie może być też wywołane przez niektóre schorzenia jak łupież tłusty czy łojotokowe zapalenie skóry, więc będą współistnieć.
Łysienie może mieć charakter nagły lub utajony, przebieg szybki lub powolny, w zależności od rodzaju. Może być całkowicie odwracalne w zależności od stopnia uszkodzenia mieszka włosowego lub trwałe.

Przyczyny łysienia

• choroby przebiegające z wysoką temperaturą
• choroby ogólnoustrojowe (cukrzyca)
• uwarunkowania genetyczne, jak nadwrażliwość mieszków włosowych na czynniki zewnętrzne i wewnętrzne
• stres
• szok organizmu poważnym zabiegu chirurgicznym
• zbyt restrykcyjna, niezbilansowana, wyniszczająca dieta (ubogobiałkowa, niskokaloryczna, pozbawiona witaminy H, B, składniki mineralne
• dieta przesadnie bogata w beta – karoten
• głodówka
• anemia
• poród
• odstawienie środków antykoncepcyjnych o dużych dawkach estrogenów
• sezonowość, pory roku – łysienie po lecie oraz po zimie
• niewłaściwa pielęgnacja – zbyt częste mycie nieodpowiednimi preparatami, stosowanie agresywnej chemii na skórę głowy
• czynniki mechaniczne – niefizjologiczne, stałe naciąganie włosów (koki, mocno splecione warkocze) powoduje naciągnięcie korzenia oraz wyrywanie włosów (choroby psychiczne)
• nieleczone schorzenia skóry jak łojotok, łupież tłusty, łojotokowe zapalenie skóry
• zaburzenia hormonalne – hormon androgenowy oddziałuje na mieszki włosowe powodując łysienie androgenowe, czyli występujące w kątach czołowych (u mężczyzn) lub na szczycie głowy (u kobiet)
• menopauza
• zaburzenia krążenia – podziały mitotyczne są spowolnione, jeśli cebulka nie jest właściwie odżywiona
  promieniowanie jonizujące
• niektóre toksyny roślinne i zwierzęce
• narażenie na kontakt z chemikaliami
• zatrucie metalami ciężkimi (najgroźniejsza piątka dla włosów w skrócie: “TOBAR”, czyli tal, ołów, bizmut, arsen, rtęć)
• grzybica “strzygąca”
• leki:
  1. przeciwzakrzepowe
  2. reumatologiczne (sole złota, metotreksat, takrolimus)
  3. psychiatryczne (karbamazepina, karbimazol, kwas walproinowy, sole litu, leki dopaminergiczne)
  4. kardiologiczne (statyny oraz fibraty, inhibitory angiotensyny, leki beta – adrenolityczne oraz te blokujące kanały wapniowe)
  5. przeciwgrzybiczne (azolowe)
  6. przeciwtarczycowe (pochodne tiouracylu)
  7. antykoncepcyjne (w zależności od przewagi estrogenowej w stosunku do gestagenów)
  8. chemioterapeutyki

Choroby wpływające niekorzystnie na prawidłowy wzrost włosa

• niedoczynność tarczycy
• nadczynność tarczycy
• hipokalcemia
• nadczynność kory nadnerczy
• cukrzyca
• dur brzuszny, zapalenie płuc, opon mózgowych, odra, gruźlica
• kiła
• zapalenie skórno – mięśniowe
• układowy toczeń rumieniowaty
• rak żołądka, wątroby, marskość wątroby (połączenie łysienia telogenowego z anagenowym)
• kiła wtórna