Łuszczyca
Łuszczyca – przewlekła, nawracająca choroba układowa mediowana immunologicznie (należy do chorób autoimmunizacyjnych), w której procesy zapalne charakteryzującą się obecnością objawów skórnych - łuszczących się wykwitów - i stawowo-ścięgnistych. Choroba ta jest częstą przyczyną problemów dermatologicznych – wedle niektórych źródeł dotyka 2–4% populacji, wedle innych ocenia się, że dotyczy 16 osób na 1000 populacji ogólnej .
Typy łuszczycy
-
Łuszczyca zwykła
-
Łuszczyca zadawniona
-
Łuszczyca brodawkująca
-
Łuszczyca owłosionej skóry głowy
-
Łuszczyca wysiękowa
-
Łuszczyca brudźcowa
-
Łuszczyca kropelkowata, grudkowa
-
Łuszczyca plackowata
-
Łuszczyca stawowa
-
typu dystalnego
-
typu reumatoidalnego
-
typu zniekształcajacego
-
-
Łuszczyca krostkowa
-
dłoni i stóp
-
uogólniona von Zumbusha
-
acrodermatosis continua Hallopeau
-
-
Krostkowica dłoni i stóp
-
Łuszczyca uogólniona, erytrodermia łuszczycowa (
Łuszczyce nalezy również traktować jako grzybicę ogólnoustrojową powikłaną toksemią wątroby. |Podstawą leczenia będzie detoksykacja organizmu przy pomocy odpowiedniego sposobu odżywiania i naturalnych środków roślinnych. Ważnym czynnikiem w procesie leczenia będzie odkwaszanie organizmu, jak równiez stosowanie miejscowe w celu likwidacji stanu zapalnego.
W gabinecie trchologicznym podstawą w leczenie juest rozpoznanie niedoborów witaminowych i ocenie stanu odżywienia organizmu. Wprowadzamy kilka etapów leczenia łuszczycy gdzie podtsawą jest stosowanie ścisłej diety opartej w pierwszej kolejności na oczyszaniu jelit i wątroby., stosowaniu preparatów leczniczych, kąpielach z dodatkiem oleju z nieoczyszczonego siemienia lnianego , czy maści z witamina A. W przypadku zaostrzonych zmian konsultujey się z lekarzem dermatologiem, homeopatą, który zastosuje leki wspomagajace leczenie łuszczycy min :
Leczenie złuszczające
-
maść salicylowa 5–30%
-
maść mocznikowa 10–20%
-
maść solankowa 5–10%
-
oliwa salicylowa 5–7% (stosowana na owłosioną skórę głowy)
-
maść salicylowo-siarkowa
-
cignolina 0,025–0,2% albo w tzw. „terapii minutowej” – tj. aplikacja specyfiku na maksymalnie 2 h – w stężeniu powyżej 2%
-
dziegcie (produkt suchej destylacji drewna; hamujące podział komórek naskórka)
Leczenie ogólne
Leczenie ogólne zaleca się po nieskutecznej terapii miejscowej oraz w ciężkich przypadkach zachorowania. Leczenie ogólne zawsze jest ustalane przez lekarza dermatologa
Stosuje się preparaty:
-
retinoidy
-
cyklosporyna A
-
antybiotyki
- inne przepisane przez deramtologa
Nie należy włączać glikokortykosteroidów o działaniu ogólnoustrojowym, gdyż może to spowodować wysiew łuszczycy krostkowej uogólnionej. Wyjątkiem jest łuszczyca zwyczajna zmierzająca do erytrodermii. Dozwolone jest tu parenteralne stosowanie glikokortykosteroidów przez 2–4 dni w celu opanowania stanu zapalnego, ale w warunkach ambulatoryjnych
- Honorata Błaszczyk, Anna Zalewska-Janowska, Choroby skóry, Warszawa 2009.
-
Beata Miękoś-Zydek, Aneta Ryglewska-Cho, Magdalena Lassota-Falczewska, Piotr Czyż, Andrzej Kaszuba, Jakość życia pacjentów z łuszczycą. Postępy Dermatologii i Alergologii 2006, nr 6 (XXIII), s. 273–277.
-
Hanna Wolska, Andrzej Langner, Łuszczyca, Lublin 2006.