Łuszczyca

Łuszczyca  – przewlekła, nawracająca choroba układowa mediowana immunologicznie (należy do chorób autoimmunizacyjnych), w której procesy zapalne charakteryzującą się obecnością objawów skórnych - łuszczących się wykwitów - i stawowo-ścięgnistych. Choroba ta jest częstą przyczyną problemów dermatologicznych – wedle niektórych źródeł dotyka 2–4% populacji, wedle innych ocenia się, że dotyczy 16 osób na 1000 populacji ogólnej .

Typy łuszczycy

• Łuszczyca zwykła

• Łuszczyca zadawniona

• Łuszczyca brodawkująca

• Łuszczyca owłosionej skóry głowy

• Łuszczyca wysiękowa

• Łuszczyca brudźcowa

• Łuszczyca kropelkowata, grudkowa

• Łuszczyca plackowata

• Łuszczyca stawowa

  • typu dystalnego

  • typu reumatoidalnego

  • typu zniekształcajacego

• Łuszczyca krostkowa

  • dłoni i stóp

  • uogólniona von Zumbusha

  • acrodermatosis continua Hallopeau

• Krostkowica dłoni i stóp

• Łuszczyca uogólniona, erytrodermia łuszczycowa (

Łuszczyce nalezy również traktować jako grzybicę ogólnoustrojową powikłaną toksemią wątroby. |Podstawą leczenia będzie detoksykacja organizmu przy pomocy odpowiedniego sposobu odżywiania i naturalnych środków roślinnych. Ważnym czynnikiem w procesie leczenia będzie odkwaszanie organizmu, jak równiez stosowanie miejscowe w celu likwidacji stanu zapalnego.

W gabinecie trchologicznym podstawą w leczenie juest rozpoznanie niedoborów witaminowych i ocenie stanu odżywienia organizmu. Wprowadzamy kilka etapów leczenia łuszczycy gdzie podtsawą jest stosowanie ścisłej diety opartej w pierwszej kolejności na oczyszaniu jelit i wątroby., stosowaniu preparatów leczniczych, kąpielach z dodatkiem oleju z nieoczyszczonego siemienia lnianego , czy maści z witamina A. W przypadku zaostrzonych zmian konsultujey się z lekarzem dermatologiem, homeopatą, który zastosuje leki wspomagajace leczenie łuszczycy min :

Leczenie złuszczające

• maść salicylowa 5–30%

• maść mocznikowa 10–20%

• maść solankowa  5–10%

• oliwa salicylowa 5–7% (stosowana na owłosioną skórę głowy)

• maść salicylowo-siarkowa

• cignolina 0,025–0,2% albo w tzw. „terapii minutowej” – tj. aplikacja specyfiku na maksymalnie 2 h – w stężeniu powyżej 2%

• dziegcie (produkt suchej destylacji drewna; hamujące podział komórek naskórka)

Leczenie ogólne

Leczenie ogólne zaleca się po nieskutecznej terapii miejscowej oraz w ciężkich przypadkach zachorowania. Leczenie ogólne zawsze jest ustalane przez lekarza dermatologa

Stosuje się preparaty:

• retinoidy

• cyklosporyna A

• antybiotyki

• inne przepisane przez deramtologa

Nie należy włączać glikokortykosteroidów o działaniu ogólnoustrojowym, gdyż może to spowodować wysiew łuszczycy krostkowej uogólnionej. Wyjątkiem jest łuszczyca zwyczajna zmierzająca do erytrodermii. Dozwolone jest tu parenteralne stosowanie glikokortykosteroidów przez 2–4 dni w celu opanowania stanu zapalnego, ale w warunkach ambulatoryjnych

• Honorata Błaszczyk, Anna Zalewska-Janowska, Choroby skóry, Warszawa 2009.

• Beata Miękoś-Zydek, Aneta Ryglewska-Cho, Magdalena Lassota-Falczewska, Piotr Czyż, Andrzej Kaszuba, Jakość życia pacjentów z łuszczycą. Postępy Dermatologii i Alergologii 2006, nr 6 (XXIII), s. 273–277.

• Hanna Wolska, Andrzej Langner, Łuszczyca, Lublin 2006.